03 April 2011

Stage 7: Oak Valley in the Elgin Valley – Lourensford Wine Estate

65km, 1700hm
Max Stage Time: 6,5 hours
KaSa Cape Epic Time: 3:42.12,9

Zelfs op dag 8 van deze wedstrijd staan we nog met stress aan de streep. We zijn er vandaag wel in geslaagd om vooraan in de startbox te staan. Het is misschien een detail, maar het maakt een wereld van verschil als je als eerste aan de klim bent.
We zijn trots dat we dat uiteindelijk voor elkaar hebben. Elke dag ‘s morgens 10min eerder klaar, had ons achteraf bekenen veel voordeel kunnen doen. Het had de scheldtirrades van het begin van de week kunnen vermijden. Maar dat is leergeld.
De startkilometers zijn een beetje als gisteren, glooiend en het scenario is ook identiek.
Op de 65km is slechts 1 waterpoint en we hebben op voorhand afgesproken dat we niet zullen stoppen. We hebben geleerd van eergisteren. Onze Camelbak is volledig gevuld en met dit weer volstaat onze voorraad.
De rit verloopt smooth.
Katja met de arendsblik ziet een vrouwenteam voor ons opduiken. Geen twijfel dat die eraan moeten. Het lukt ons ze voorbij te steken, maar enige kilometers later op ongeveer 20km van de finish, komen ze ons terug voorbij. Hier wordt geraced tot de laatste meters!
We vatten net een laatste helling aan en we beslissen om de vrouwen te laten gaan. Maar het tempo waarmee ze van ons wegrijden is zo belabberd en de ene vrouw wordt door de andere geduwd! Dat ze op zo’n manier van ons wegrijden kunnen we eigenlijk niet laten gebeuren. De eerder besproken turboknop komt eraan te pas en Sara demarreert, Katja scherp als ze nog is, gaat vlot mee. Als we later de rit bespreken, komt naar boven dat Katja hier niet meer zou aangevallen hebben. Mooi, we hebben elkaar in deze week positief beïnvloed! Net voor een 10km durende zone waar je niet mag voorbijsteken, om ecologische redenen, zetten we ons enkele meters en  een paar mannenteams voor het vrouwenteam en zo zijn we een hele tijd “gerust” van onze positie.
Bij het buitenkomen van de zone is er nog een goeie 5km te gaan. We waren in de fly-trough van de vorige avond, gewaarschuwd dat dit 5 snelle rechte kilometers zouden zijn. Dat was niet gelogen.  We zetten deze kilometers aan met een rot vaart daarbij geholpen door onze mannelijke collega’s van team Versluys. Zij gidsen ons over gevormde groepjes, die in onze ogen wel slakken lijken, regelrecht naar de finish waar we met een luidgejuich en met een gevoel van ongeloof over de streep rijden.
Geen woorden komen er meer aan te pas, eerder kreten en vreugdedansje waarbij de fietsen plots boven onze hoofden zweven.  Felicitaties van mederijders stromen binnen en Nathalie Schneitter herself feliciteert ons voor de rit.....
We zijn vandaag 4de, we konden ons geen mooier einde van dit avontuur inbeelden.

No comments:

Post a Comment

Hoi,
Tof dat je mij iets wil vertellen!
Groetjes,
Sara