Alle goeie dingen bestaan in drieën

“De magische drie.

De kracht van drie.

Drie teveel.”

Drie titels, want alle goede dingen bestaan in drieën.

Sta er eens bij stil hoe “drie” in onze geest verankerd zit:

·     Een goed verhaal bestaat uit drie delen: begin-midden-einde.

·      In een sprookje mag je altijd drie wensen doen.

·      In wiskunde bestaat, “de regel van drie”.

·      Men zegt:”Drie keer is scheepsrecht, derde keer goeie keer, ik tel tot drie...” .

·      Drie in de sport,

o   de Heilige drievuldigheid: “eten-rusten-trainen”.

o   Bij wedstrijden draait het om drie plaatsen

o    een training is opgebouwd in drie fases: opwarming, interval, cooldown.

Met andere woorden:

Alle goede dingen bestaan in drieën. Zo zit in onze maatschappij in elkaar.

Al dat gedrie heeft een drieste impact op mijn gestel, het slaat op mijn drie darmen (de dunne, de dikke en de endeldarm). Als ik aan drie denk, dan denk ik aan eten, aan de basis van een evenwichtige voeding: koolhydraten, eiwitten en vetten.

Vooral dan aan dat derde, want bij mij is er van dat derde teveel.  

 “Ik heb drie kilogram overtollig vet”.

Drie kilogram onnodige massa die aan mijn lijf bungelt en mij belet een goede klimmer te zijn. Ik weet waar het hangt en het is niet aan mijn oorlellen zoals mijn collega’s vaak smalend opmerken.

Eerder dit jaar ging ik met twee vriendinnen (dat maakt samen, drie!) naar de sauna. Mijn beide vriendinnen hebben elk twee kinderen gebaard (ze denken allebei over een derde!) en ze opperden de bezorgdheid over hun ietwat verbouwde lijf. Het zou verbleken naast mijn gestroomlijnde, afgetrainde body en ik moest zeker niet letten op hun zwembandjes. Eenmaal in de sauna maakte ik mij de bedenking dat achter peuters hobbelen met een baby op de arm, blijkbaar een betere sport is voor de lijn, dan fietsen...

Maar het valt te verklaren, ik geef jullie drie goede redenen voor mijn drie kilogram teveel.

1. .     Geraardsbergen met zijn heerlijke mattentaarten ligt op mijn trainingsroute. Voor De Muur, in de Brugstraat, kom ik drie tea-rooms tegen. Ik kan er telkens aan twee weerstaan, maar bij de derde bezwijk ik. Zo komt het dat bakker Olav bijna wekelijks drie mattentaarten aan me slijt. Op het terassje voor zijn deur werk ik ze naar binnen, pas daarna besef ik dat het met een dikke maag niet zal lukken om drie keer De Muur op te rijden.

1. .     Mijn man maakt na een training de heerlijkste pannenkoeken en ik kan niet kan kiezen tussen, stroop, boter of suiker. Dus gooi ik ze alle drie op mijn pannenkoek en zo eet ik er dan minstens 3X3.

1. .     In België hebben we drie nationale gerechten: bier, frietjes en chocolade. Ik wil ons land op de kaart behouden en doe ze alle drie evenveel eer aan.  

1. .     Er zijn drie vrouwen in mijn leven zwaar ontgoocheld wanneer het nog maar in me opkomt om “neen” te zeggen tegen hun heerlijke wafeltjes, stoofvlees en spaghetti. Ze denken dat de hoeveelheid dat je van hun maaltijd eet, rechtevenredig is met de hoe graag je hen ziet. Drie werf hoera voor de kookkunsten van mijn lieve moeder, schoonmoeder en bomma!!

Voor wie met mij heeft meegeteld, dit zijn al vier goede redenen en ik kan zo nog doorgaan tot een veelvoud van drie.

Pas als ik het cijfer 3 achter 5 op de weegschaal zal zien staan, zal ik vrede nemen met de magische drie. Dan krijgt het cijfer letterlijk een plaatsje in mijn leven en kan ik weer normaal functioneren in onze uit drie delen opgebouwde maatschappij.

Zal ik dan ook drie keer zo snel klimmen?

Waarschijnlijk blijft deze vraag onbeantwoord, want hoezeer ik mijn sport ook au serieux neem, de regels van het Bourgondische leven, respecteer ik des te meer:

Regel 1: Verlaat nooit de tafel zonder voorgerecht-hoofdschotel en dessert

Regel 2: Minder dan drie keer je bord volscheppen is onbeleefd

Regel 3: We gaan niet van tafel voor de pot leeg is (en als je geluk hebt, zijn het er drie!)