28 dagen op rijst

Een rare winter. Zo noem ik het. Neen, ik zal eerlijk zijn: ik noemde het een moeilijke winter. Alles gaat me voor de wind, ik kan niet gelukkiger zijn en toch is het moeilijk. Ik sport niet meer met een vaste regelmaat, maar zit nu met regelmaat van de klok op het werk. En het lijkt alsof ik tezamen met een vaste job,een vast loon en maaltijdcheques een abonnement verworven heb bij de huisarts. Drie keer op een maand tijd. Ik maak me de bedenking dat ik nu geld verdien om uit te geven aan dokters. In de tijd dat ik nog elke dag enkele uren op de fiets zat, verdiende ik amper, maar gaf ik ook geen cent uit aan onbenulligheden als een doktersvisite. Op die ene keer in 2012 na, ik schreef er toen over in mijn column met de titel bloeddoping in het magazine O2Bikers.

Mijn lijf protesteert zoveel is zeker. Mijn lijf komt in opstand tegen mijn veranderde ritme en ik moet het tevreden stellen wil ik weer met mezelf in het reine komen en de fysieke weerstand terugvinden die me jarenlang zo vertrouwd is geweest. Ziek worden stond lange tijd niet in mijn woordenboek: griep, hoest, niezen, blaasontsteking, in een vorige leven had ik het ooit wel meegemaakt, maar dat lag lichtjaren achter me. 

Ik eet nog steeds gezond, maar  met het afbouwen van de sport, zijn de lijntjes van mijn afgebakende voedingsteritorium geleidelijk aan wijder geworden. Buitenstaanders vinden me een voedingsfreak, maar zelf weet ik beter: ik laat de teugels vieren en ook dat doet mijn lijfje geen goed. 

Er is daarom geen geschikter moment om eindelijk de theorie in praktijk te brengen: vanaf vandaag eet ik een maand lang enkel nog rijst!

EN breng ik weer regelmaat in het sporten.
Ik wil weer een gezonde geest in een gezond lichaam, ik ga weer voor balans en harmonie.

Waarom de rijst?  
Er zijn 28 dagen om het jullie uit te leggen. Keep you posted via deze blog! :-)