Nieuwe dingen in 2015: deel II, Handbiken

Frank

is sportman, dorpsgenoot en leidt aan Ataxie van Friedreich waardoor hij in een rolstoel is beland. 
Frank neemt je mee in zijn avontuurlijke en uitdagende wereld via zijn blog. 
Frank neemt mij mee in zijn sport: handbiken.  
Het relaas en een filmke hieronder.

Instructies

"Niet te hard van stapel lopen in begin, u niet opblazen." 
Klinkt bekend.
"Zet de rugsteun maar wat meer naar voren, ge moogt uw armen niet overstrekken als ze naar voren zijn en het is niet leuk als je niet goed zit."
Ook dat klinkt bekend, onze positie op de fiets bepaalt de mate waarin je naast kracht uit de benen, kracht kan overbrengen vanuit de rug en de onderbuik. Ik ondervind al rijdend dat mijn positie ook op de handbike een grote invloed heeft.
"Voorzichtig in de bochten."
"En euhhh … als er wielertoeristen voorbij komen, dan ga ik even mee, hé!"

En wijle weg

Frank: "Hier roep ik altijd even (aan restaurant het Scheldehooft in Branst), want da's een gevaarlijk punt."
Ikke: "Ah heb je geen bel?"
Frank: "Neen, want dat weegt teveel." 
Ikke: "Haha gij zijt nen échte, elke gram telt."
Frank: "Toch als ge die paar gram 300 keer moet meedraaien per kilometer."

Zo had ik het natuurlijk nog niet bekeken. Op een handbike draai je met het stuur, de remmen, de versnellingen, de handvaten ze bewegen allemaal mee en dan weegt elke gram betekenisvol door.

Frank: "De échte hebben de remmen en hun verzet hier gemonteerd en wijst op de buis aan de benen. Maar dan moet je een volledige draai doen vooraleer je kan remmen en die fractie van een seconde, dat is in het verkeer een eeuwigheid te laat."

topsnelheid 

Het recht stuk op den dijk van Mariekerke naar Zates is een kilometer lang. "Hier gaan we eens optrekken en zien hoe hard ge kunt." Na 50 meter geef ik al op ( zie film ), (waar is de armkracht die ik vorig jaar rond deze tijd had?) en de GPS geeft achteraf 20km/uur weer. Ik geloof de GPS! Niet slecht volgens Frank. Ik stel een nieuw doel tegen deze zomer wil ik: 25km/uur en over een langere afstand dan 50 meter. Maar wel in de slipstream natuurlijk, want ook op de handbike gelden de wetten van het wieltje zuigen. 

overreden

"En hier ben ik bijna overreden." gaat Fank verder als we aan de sporthal in Sint-Amands het straatje naar Den Amandus en den dijk in rijden. Door die bloembak heb je geen zicht op de Hekestraat. De bestuurder kwam voorbij gevlamd en riep uit zijn raam: koop u eens nen deftige fiets!"
Ik moet er natuurlijk om lachen en Frank ook, maar het toont nog maar eens de kortzichtigheid en het onbegrip in de maatschappij. 

hart en kracht

Mijn hartslag gaat niet boven 143, peanuts maar de armen willen niet mee. Ik heb een krachtprobleem op de handbike, cardio heb ik in overschot.
Het is een rare ervaring om van de fiets af te stappen en slappe armen te hebben in plaats van slappe benen. 

We keren terug in de regen, bar koud!

techniek

Op 100 m van huis doe ik een ontdekking: "Hé, de snelheid en het gemak hangt ook af van uw techniek." 

"Natuurlijk", zegt Frank.

"Waarom heb je me dat niet gezegd?"

"Dat is toch logisch!"

Niet voor een vrouw, zelfs al is ze een ervaren fietster en trekt en duwt ze al jaren met de benen aan de pedalen. Om dat te vertalen naar een handbike is nog steeds een tolk nodig, of een toevallige ingeving. :-)

Ons ritje in data kan je raadplegen via deze link! 
En de geweldige film zie je hier

click to play

bidonhouder: check