"Zet het eens op papier, dat wat in je omgaat wanneer je de strijd met de verleiding aangaat."
Dat was de concrete opdracht aan mijn FooDie en dit is het resultaat: lyrisch, herkenbaar, grappig en oprecht …
Veel leesplezier!
Mijn innerlijke monoloog
"Omwille van mijn
pseudo-autistische persoonlijkheid komen op vastafgesproken tijdstippen de
volgende 'waanideeën' dagelijks enkele keren het vicieuze cirkeltje draaiende
houden. Ik voel me een beetje onrustig
want er wachten vervelende karweitjes.
Eigenlijk zijn het leuke afleidingen, maar ik wil nu eenmaal enkel
voeding geven aan de kwaaltjes waaronder ik lijd. "Ah ja, ze moesten me maar eens in de steek
laten. Wie kan ik dan de schuld geven
van mijn mindere sportprestaties of welke excuses moet ik anders verzinnen om
ergens niet aan te hoeven deelnemen? Waar kan een mens anders over lopen klagen? Stel je voor dat alles prima verloopt, daar
bouw je toch geen smalltalk-gesprek mee op?" Katharsis ... betekende dat niet
dat het publiek zich beter voelde omdat het
personage op het toneel nog erger leed doorstond dan zijzelf. Tijd dat ik de andere betekenis eens ga
uitproberen. Die van zuivering of zelfs
darmspoeling, maar dan niet door dingen te eten die mijn darmen serieus laten
afzien, maar door een 'spoeling' van het brein (mijn eerste en tweede brein =
de hersenen en de darmen), door een verfrissing , door zuivere gedachten en
pure voeding. Nieuwe zaadjes planten die mooie vruchten zullen voortbrengen,
daar kijken mensen toch ook graag naar?
Maandag begin ik ... echt waar, die zak chips kan ik toch moeilijk
weggooien? Zonde toch, hé."
Het is zover! Het is tijd dat ik een aantal
elementen ga wissen en enkele stapjes terugzet op voedingsvlak. Een aantal voedingsmiddelen zullen gewist
worden uit mijn leven en voorverpakte of verwerkte voeding zal vervangen worden
door zelfgemaakte. Maar de grootste
uitdaging wordt nog het wissen en terugspoelen van mijn geest. Het lichaam zal
uiteindelijk wel aangeven dat het beter is, maar het hoofd is moeilijker leeg
te maken. Er is zoveel -soms
tegenstrijdige - informatie opgeslagen. Er zijn zoveel back-ups gemaakt dat het
moeilijk is om alles gewist te krijgen. Een grondige 'reset' heb ik nodig zowel
van lichaam als van geest. Wanneer die
reset geslaagd is, dan plaats ik enkel de beste programma's terug samen met
enkele nieuwe zodat er geen crash me kan bedreigen. Het zal wat tijd en werk vergen, maar met de
hulp van een ervaren programmeur moet dat lukken. Ik ben natuurlijk geen machine ... neen, ik
heb nog een extra troef : ik heb ook nog een eigen wil! 
yin - yang, werk-ontspanning,
sporten-rusten, geven-nemen, ... in elk aspect van ons leven zoeken we naar een
evenwicht. Soms heb ik echter het gevoel
dat één kant van de weegschaal wil doorslaan en hop dan spring ik naar de
andere kant om te ontdekken dat ik wat te ver gesprongen ben. Met kleine schuifelpasjes (uit angst om weer
te overdrijven) zoek ik weer naar evenwicht.
Op andere momenten blijf ik reuzensprongen maken en de weegschaal blijft
gemiddeld stabiel maar het kost veel energie.
En dan komt er zo'n moment in je leven waarop het lijkt alsof je voetjes
vastgelijmd lijken of dat je wil springen maar enkel je hielen komen los van de
grond en je tenen lijken wel vastgelijmd.
Wat doe je dan? Om hulp roepen? Je krijgt goede raad, luistert en ja hoor, er
komt beweging in. Maar je hebt de raad
nog niet helemaal laten doordringen en ... je loopt weer vast. Tevergeefs probeer je opnieuw en opnieuw,
maar neen, het wil niet lukken. Weer om
hulp roepen? Dat zal wel moeten want zo
kan je niet verder. Zal het makkelijker
worden? Neen, tuurlijk niet, maar je wil
zo graag en er wachten nog zoveel leukere tijden. Geduld, doorzettingsvermogen, moed, ... alle
krachten verzamelen die je in je hebt en voetje voor voetje of beter teentje
voor teentje zal je loskomen en naar het midden wandelen, kruipen desnoods maar
geraken zal je er. 
