De innerlijke monoloog van een FooDie part II

erase and rewind

Het is zover! Het is tijd dat ik een aantal elementen ga wissen en enkele stapjes terugzet op voedingsvlak.  Een aantal voedingsmiddelen zullen gewist worden uit mijn leven en voorverpakte of verwerkte voeding zal vervangen worden door zelfgemaakte.  Maar de grootste uitdaging wordt nog het wissen en terugspoelen van mijn geest. Het lichaam zal uiteindelijk wel aangeven dat het beter is, maar het hoofd is moeilijker leeg te maken.  Er is zoveel -soms tegenstrijdige - informatie opgeslagen. Er zijn zoveel back-ups gemaakt dat het moeilijk is om alles gewist te krijgen. Een grondige 'reset' heb ik nodig zowel van lichaam als van geest.  Wanneer die reset geslaagd is, dan plaats ik enkel de beste programma's terug samen met enkele nieuwe zodat er geen crash me kan bedreigen.  Het zal wat tijd en werk vergen, maar met de hulp van een ervaren programmeur moet dat lukken.  Ik ben natuurlijk geen machine ... neen, ik heb nog een extra troef : ik heb ook nog een eigen wil! 

yin - yang 

yin - yang, werk-ontspanning, sporten-rusten, geven-nemen, ... in elk aspect van ons leven zoeken we naar een evenwicht.  Soms heb ik echter het gevoel dat één kant van de weegschaal wil doorslaan en hop dan spring ik naar de andere kant om te ontdekken dat ik wat te ver gesprongen ben.  Met kleine schuifelpasjes (uit angst om weer te overdrijven) zoek ik weer naar evenwicht.  Op andere momenten blijf ik reuzensprongen maken en de weegschaal blijft gemiddeld stabiel maar het kost veel energie.  En dan komt er zo'n moment in je leven waarop het lijkt alsof je voetjes vastgelijmd lijken of dat je wil springen maar enkel je hielen komen los van de grond en je tenen lijken wel vastgelijmd.  Wat doe je dan?  Om hulp roepen?  Je krijgt goede raad, luistert en ja hoor, er komt beweging in.  Maar je hebt de raad nog niet helemaal laten doordringen en ... je loopt weer vast.  Tevergeefs probeer je opnieuw en opnieuw, maar neen, het wil niet lukken.  Weer om hulp roepen?  Dat zal wel moeten want zo kan je niet verder.  Zal het makkelijker worden?  Neen, tuurlijk niet, maar je wil zo graag en er wachten nog zoveel leukere tijden.  Geduld, doorzettingsvermogen, moed, ... alle krachten verzamelen die je in je hebt en voetje voor voetje of beter teentje voor teentje zal je loskomen en naar het midden wandelen, kruipen desnoods maar geraken zal je er.