Mijn eerste grote doel!

"The Abasa Cape Epic"

Beroemd en berucht onder ons MTB-ers.

Om hem te kunnen rijden moet je je inschrijven in een loterij. Begin juni wordt bekend gemaakt of je erbij bent en op 1juli moet je je inschrijving bevestigen door het betalen van een voorschot. (Dit is een aanzienlijk bedrag waar je niet te lang bij stil mag blijven staan of de goesting is meteen over!)

Mijn doel stond op 2012, maar wat als ik mij dan zou inschrijven en niet geloot zou worden? Dan maar het zekere voor het onzekere nemen en alvast voor 2011 inschrijven.

En ja hoor, ik werd geloot.

De euforie kon niet stuk, alles was perfect: ik ben geloot, heb goed materiaal, een goede conditie (die zeker nog zal aangescherpt worden), financiëel is het hard, maar misschien kan ik wel op de nodige sponsors rekenen. Geen enkel bezwaar dus...

Alleen een klein detail:

The Cape: die rijd je met 2. Je schrijft je in als 2-kopig team en het is de bedoeling dat je gedurende de 7 dagen van de wedstrijd telkens op maximum 2 minuten verschil met je partner over de streep komt. Met andere woorden, je rijdt de wedstrijd in duo. Dit om veiligheidsredenen en om de motivatie te behouden.

En laat net die schakel in mijn perfecte ketting ontbreken. Ik ben geloot, heb alles wat vereist is, maar met wie zal ik die wedstrijd rijden?

Ik had een maand de tijd om de perfecte partner te vinden.

Meteen een paar gedreven bikers aangesproken, een paar mannen en 1 vrouw die ik kende. Maar ik kreeg telkens hetzelfde antwoord: “Waaw, The Cape, cool! Ik wil wel, maar...”

Ieder vulde deze zin wel aan met een goede reden om het niet te doen.

De ultieme inshrijvingsdatum verstreek en mijn droom viel in het water:

Cape Epic 2011, not for me!?