Craft Bike Transalp Etappe IV: Flies ment de koers!

Ja jullie horen het goed, ik spreek weer van een koers! 
Vandaag was het zover, ik heb gekoerst. De bergen waren iets milder en de rit was iets korter, er was een échte off road passage en de gezondheid liet het toe. 


Nauders ( Zwitserland ) => Scuol (Zwitserland ): 52 km Flies ontpopte zich als de menner van de koers en bracht projectiel na projectiel in het vizier. Ik heb vandaag weer niet veel van de omgeving gezien, maar ik kon wel verder kijken dan mijn voorwiel en een mixed team voor me zien dichter komen, was een beter gevoel dan er eentje over mijn schouder voelen loeren en dan uit het zicht zien verdwijnen. Zo was het vandaag de hele rit, op de eerste kilometers na. Dan staken enkele mixed teams uit de derde startbox ons voorbij. Maar ik vond deze keer een aanvaardbaar ritme en eens op dreef begon Flies het spelletje van de wortel, met succes: Eerst die van het "ladies team met de lange vlecht", dan die van "Giant met de witte staart" - er zat zelfs nog een bonusje tussen, eentje die we nog niet hadden gezien, en zo maar door. 
Die "in het geel" deden even moeilijk, maar een brute kerel die me in de afdaling liever in het ravijn zag liggen dan voor hem in de koers - ik kreeg er zelfs nog een middenvinger bovenop-, stak het vuur in me aan en zijn team en ook die in het geel, moesten eraan geloven.  In de laatste 12 km vals plat leidde Flies het peloton vanuit de achterhoede. Hij verdeelde de rangen en een vrouw op kop, kwam niet in zijn kraam te pas. Ik mee in het groepje, om de tien seconde denken aan lossen en dan denken aan Flies in de rug en toch doorrijden. Zo haalden we op 2 km van de streep nog een mixed team in. We eindigden 13de, tegen over 28ste gisteren een hele verbetering. Moe, uitgeput, maar de maag wil weer mee en hopelijk is dat ook voor morgen een oppepper. En ik ben vooral opgelucht dat  er een einde kwam aan de klaagzaag, want daar dient deze blog niet voor!

Nog even terugspoelen naar gisteren. 
Gisteren hingen we na de rit de toerist uit door als slaapplaats het gehucht Samnaun te kiezen. Dit is een Zwitserse enclave in Oostenrijk, ik denk iets als Baarle Nassau in Nederland. Er wordt over gesproken als was het daar het shopping paradijs omdat men er "zollfrei" kan winkelen. Sinds gisteren kunnen we er ook van meespreken. Het is een mooi plaatsje, zeker het bezoeken waard, maar niet ideaal als tussenstop in een etappewedstrijd. Om van de finish in Nauders naar ons hotel te rijden overbrugden we 26km en oneindig veel haarspeldbochten en nauwe tunneltjes. Gisteren viel de rit nog mee, maar deze ochtend werd er niet gelachen. We haalden nipt de start waardoor we achteraan in de startbox stonden, maar dat was nog niet het ergste. Flies heeft het niet zo op autoritten in de bergen begrepen - hij fietst er liever. Tijdens de rit werd hij misselijk, brak het koud zweet hem uit en zijn we moeten stoppen om hem op adem te laten komen. Vooraan zitten ging beter, maar was nog verre van ideaal. Flies nam de start met caoutchouc benen en zo wit als een lijk. Waarschijnlijk daarom dat die teams uit de derde startbox ons inhaalden....NOT ! ;-))


Niet onbelangrijk om te melden zijn de raceomstandigheden. Vier dagen op rij is het koud aan de start. Elke dag hopen we op beterschap, maar we komen altijd bedrogen uit. De eerste twee dagen kregen we regen op het menu. Gisteren klommen we van bij de start in 14 km tot op 2730m hoogte. Daar lag er sneeuw en waaide er poedersneeuw, het vroor er zelfs. De maxima lopen op tot amper 16° C. Flies was gisteren gewapend met buff en beenwarmers in de rugzak. Ik droeg een bodywindstopper met armwarmertjes en niks extra, mijn plan was, blijven rijden en de kou negeren: stoppen is tijdverliezen. Maar Flies heeft tijd met hopen en toen hij zich, bijna aan de top, wilde induffelen bleken zijn beenwarmers wel heel krapjes te zijn... het waren... armwarmers. :-) Van dit hele verkleedpartijtje heb ik niks gemerkt. Ook voor morgen geen schot in de zaak, weer hetzelfde scenario: bibberen aan de start, zweten in de klim, kou in de afdaling en genieten van het streepje zon dat er heel af en toe doorkomt. Is dit zomer? Daar lijkt het ook hier in de Alpen in de verste verte niet op.