Craft Bike Transalp Etappe V: Weer die Kutbelgen!

We zijn nog niet goed gestart of daar komt hij langs geraasd, die Nederlandse MTBiker, en hij maakt weer van zijn oren. Ik neem hem de woorden uit de mond en roep: "Ja hoor, hier zijn ze weer die Kutbelgen!" Gisteren kreeg Flies dit in de eerste km van de rit, om een onbekende reden, naar zijn hoofd gegooid en vandaag leek het er sterk op dat diezelfde type dat weer zou roepen op exact hetzelfde moment. Maar ik was hem dus voor. Daarnet aan de finish zijn de plooien glad gestreken en morgen wordt het dus een kutvrije start. Sieso, dat is ook weer geregeld. 
Het weer is ook geregeld. We stonden aan de start zonder, armstukken, zonder windstopper, zonder extra valies op de rug en met handschoenen zonder vingers, maar mét zon, 11°C en goeie benen. Als top of the bill geeft Paola Pezzo, het boegbeeld van het MTB in de late jaren '90, het startschot. Dat belooft een mooie dag te worden.
We starten weer met een klim, in Transalp termen spreken we van een klimmetje: 1000 hm op 22 km, we zijn ondertussen wat gewoon. Zelfde scenario als gisteren, vele teams waaronder, de gelen van gisteren, komen ons voorbij. Het duurt ook weer een tijdje eer wij ze oprapen, maar het komt, beetje bij beetje. En zelfs de gelen die vandaag zwart en rood zijn, staan weer op ons menu, we verslinden ze zelfs zonder dat ik het merk.
Scuol=> Livignio: 69km, 2531 hm
Ik haal mijn hart op vandaag. Gisteren was ik al in mijn nopjes met het iets meer technische offroad parcours en vandaag ben ik ( ook volgens de Transalp normen ) héél tevreden: 25% échte offroad fun en de rest schotter, slechts 13% op asfalt. 
Mooie afdalingen met zicht op het meer van Livignio, alpenweiden met koeien die we doorkruisen (niet de koeien, al stonden ze soms wreed ik de weg! ) en een klim van 1 km waar weinigen fietsten, dat alleen al zou mijn rit geslaagd maken. Maar we zijn terug in de competitie en Flies wil meer. Ik stiekem ook, maar ik vraag er zelf niet om. Met Flies in het team weet ik dat het wel komt.
In de laatste 25 km staan nog 2 bergjes op het programma en Flies heeft een plan. Hij vindt dat ik in de eerste klim niet alles gegeven heb ... ? ....  :-) Dus moet er nog wat inzitten.  Vooral hijzelf heeft zijn pijlen bewaard en de aanval wordt gepland op deze laatste 2 pijndoeners. Ondertussen lopen we tijdens de rit als vanzelf op enkele teams in. Wij houden tempo, zij zijn deze keer de stervende zwanen. Toch zijn er nog een paar potentiële teams die Flies op de slachtbank wil. Alles is goed voorbereid. Op die stapklim waar wij fietsten, nam hij al poolshoogte in de voorhoede. Hij zag er de tegenpartijen en schatte ze juist in. Aan de tweede en laatste bevoorrading begint de eerste van de laatste hellingen. Flies fietst voorop en zorgt dat hij met mijn bestelling klaar staat als ik er passeer. Ik vraag watermeloen als voorgerecht en repen als hoofdplat. Oorspronkelijk bestelde ik van alles wat, maar besefte op tijd dat dat wat overdreven was. Bestelling ophalen en doorrijden. Op dat moment, tjakka, 1 team in de pocket, 1 in het vizier. Flies komt achter me aan en wil een van zijn pijlen afschieten als plots zijn ketting breekt. Een paar km eerder had hij opgemerkt dat hij zonder rugzak op pad was, geen gereedschap bij de hand. Altijd handig van met twee te zijn. Mijn zakje is goed gevuld, ik geef hem de nodige tools en fiets op zijn bevel verder. Team in het vizier, ik kom langzaam dichterbij. Slechts enkele minuten later is Flies daar en fietsen we ze samen voorbij. In de afdaling die volgt, zien we beneden twee apartje groepjes rijden. In het eerste zit ons laatste doel. Flies op kop op het vlakke stuk, we komen bij het eerste groepje en dat komt samen met het tweede. Met de rode lantaarn, die de vorige dagen de roze was, gaan we samen de laatste kuitenbijter op. We gaan er niet zonder moeite over, maar eens er voorbij rijden we ze tot op 1min30. Als elfde komen we over de meet, onze beste score so far.
Algemeen staan we 14de. 
Flies happy, zijn plan is geslaagd. Ik leer eindelijk wat koersen is en besef dat het pijn doet. Gelukkig is de smaak van de overwinning zoet!


Morgen is het de langste rit van de week: 106 km, 3450 hm en hier is de befaamde Mortirolo voor verantwoordelijk. 
Weersvoorspellingen: zon met maxima tot 15°, volgens ons weerbericht, tot 30° volgens de geruchten. Er is kans op onweer. 
Benieuwd of we onze klauwen weer zullen kunnen uitslaan en zullen Los Rabitos voor vuurwerk zorgen? Dat lezen jullie morgen hier op deze blog.