De eerste rit is een proloog van 27km door de wine lands. "It is only 27k, but it is not a walk in the park", hoorden we op het filmpje dat de route voorstelt ( klik hier om de routelaunch af te spelen ) en we willen graag weten wat dat zinnetje inhoudt. Een taxibusje brengt ons op een half uurtje naar de plaats van actie.
De Cape Epic is hier al duidelijk aanwezig en we komen onmiddellijk in de stemming.
Een rondje van 15km op1h20min aan een recuptempo geeft ons een duidelijk beeld van wat we zondag mogen verwachten. We voelen de ondergrond en de hellingen. Het parcours is technisch niet erg uitdagend maar het is snel met een steile klim naar de finish, het pad heet "Stairway to Heaven", het voelt als "a Stairway in Hell". Het doet vandaag al pijn dat belooft niet veel goeds voor zondag.
Vandaag hebben we tijd om van de vergezichten over de wijnlanden te genieten, dat zullen we zondag niet meer beseffen.
Thuisgekomen doet Fien een ontdekking. Een door alle Epic riders gevreesde doorn, heeft zich in haar voorband genesteld en de melk spuit weer rijkelijk in het rond wanneer hij bijna chirurgisch verwijderd wordt. We beseffen weer eens waarom tubeless rijden tijdens
de Cape een must is. Maar jullie kennen ondertussen ons motto: Liever zo'n dingen
voor de race, dan tijdens!
We hebben vandaag onze avonturen
gefilmd, maar door de erbarmelijke internetverbinding zullen jullie het
voorlopig moeten stellen met het verhaal en foto's, de filmpjes komen later online.
Morgen start het pré Epic
Press event. De toeristische dienst van The Western Cape neemt ons op sleeptouw
en stelt ons alle bezienswaardigheden in de regio voor. Fietsen zit er niet
direct meer in, maar misschien is dat wel goed. Recuperen is nu belangrijk en
opladen voor zondag!
Alé best dat er veel melk in de banden zit :-).
ReplyDeleteGrts